Na świecie, poza granicami Rzeczypospolitej, mieszka ponad 20 milionów Polaków i osób polskiego pochodzenia. Niewiele narodów dysponuje tak olbrzymim kapitałem społecznym w świecie – rzeszą rodzin i ludzi, którzy mogą polskość i sprawy polskie reprezentować poza granicami kraju.

Obowiązkiem Państwa Polskiego jest doprowadzenie do możliwie najpełniejszej współpracy gospodarczej, kulturalnej i politycznej ze wszystkimi polskimi instytucjami społecznymi na świecie.

Państwo Polskie ciągle nie świadczy należnego wsparcia Polakom i instytucjom polskim na ziemiach, które po drugiej wojnie światowej znalazły się poza granicami Rzeczypospolitej. Ostatnio doszło wręcz do zaniechania dotychczasowej pomocy dla polskich mediów (prasy oraz programów radiowych i telewizyjnych) dla Polaków z Ukrainy, Litwy, Białorusi, Łotwy, Mołdawii! Środowiska polskie na Wschodzie alarmują opinie publiczną informacjami o niebezpieczeństwie upadku wielu polskich instytucji medialnych.

Prawica Rzeczypospolitej przypomina więc i będzie nadal przypominać wszystkim władzom publicznym Rzeczpospolitej o obowiązku stałego i efektywnego zaangażowanie na rzecz polskiego życia społecznego i kulturalnego na Wschodzie.

Przypominamy, że od osiemnastu lat nie są realizowane postanowienia traktatu polsko-litewskiego, dotyczące praw Polaków na Litwie. Raz jeszcze wzywamy do powołania rządowo-parlamentarnej komisji do zbadania realizacji postanowień Traktatu polsko-litewskiego wobec mniejszości polskiej na Litwie i ogłoszenia stosownego raportu.

Moralnym obowiązkiem Państwa Polskiego jest opieka nad potomkami ofiar przeprowadzonej przez ZSSR eksterminacji Polaków na polskim pograniczu, szczególnie na wschodnim Podolu. Polacy deportowani do Kazachstanu mają prawo do skutecznej akcji repatriacyjnej i powrotu do Polski. W sytuacji całkowitego upadku programu „Rodak”, w ramach którego Polska sprowadzała rocznie po kilka rodzin z Azji środkowej, istnieje absolutna potrzeba wsparcia społecznej inicjatywy zapoczątkowanej przez Prezesa Wspólnoty Polskiej śp. marszałka Płażyńskiego i Związek Repatriantów RP.

Jak to możliwe, że dwóm milionom Polaków mieszkających w Niemczech nie przywrócono dotąd statusu mniejszości narodowej, który Polakom w Niemczech odebrano dopiero po kilku latach rządów hitlerowskich, w czasie trwającej już okupacji w Polsce? Dlaczego ciągle tolerujemy asymetrię w traktowaniu mniejszości po obu stronach polsko-niemieckiej granicy? Dlaczego federalne władze Niemiec uchylają się od odpowiedzialności za brak realizacji przez kraje związkowe polskich praw edukacyjnych i kulturalnych (tylko co trzydziesty młody Polak korzysta w Niemczech z nauki języka polskiego!), zawartych w Traktacie o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy z 1991, który został przecież ratyfikowany przez całe Niemcy?

Do pomocy Państwa Polskiego ma prawo nowa emigracja ekonomiczna w krajach Unii Europejskiej. Polska musi zrobić wszystko, by zagwarantować im samym opiekę w zakresie prawa pracy, a ich dzieciom możliwość włączenia się w każdej chwili w polski system edukacyjny. Trzeba rozwijać, a nie ograniczać, polską aktywność edukacyjną w krajach zachodnich.
Polityka zagraniczna i kulturalna Rzeczypospolitej musi obejmować obronę dobrego imienia Polski i Polaków. W tym celu opowiadamy się za zagwarantowaniem jej ram instytucjonalnych, najlepiej w ramach Instytutu Pamięci Narodowej. Do współpracy z powołanym w tym celu urzędem powinny być zobowiązane wszystkie polskie placówki dyplomatyczne.

Przypominając powinności Państwa Polskiego w zakresie czynnej solidarności ze wspólnotami polskimi rozsianymi po świecie – składamy wyrazy najwyższego uznania i szacunku dla Wszystkich, którzy pracują dla zachowania i rozwoju życia polskiego we wszystkich krajach, gdzie żyją Polacy. Szczęść Boże Waszej pracy!


(-) Marek Jurek
Prezes Prawicy Rzeczypospolitej

(-)Krzysztof Kawęcki
Wiceprezes Prawicy Rzeczypospolitej

(-) Jan Abgarowicz
Wiceprzewodniczący Prawicy Rzeczypospolitej