Komunikat Prawicy Rzeczypospolitej
Zgromadzenie Ogólne Europejskiego Chrześcijańskiego Ruchu Politycznego w Warszawie
23 maja w Warszawie odbyło się Zgromadzenie Ogólne Europejskiego Chrześcijańskiego Ruchu Politycznego (ECPM). Po raz pierwszy takie spotkanie odbyło się w Polsce. Zgromadzenie Ogólne ECPM przyjęło dwie rezolucje autorstwa Prawicy Rzeczypospolitej Marka Jurka.
Pierwsza z nich dotyczy zasady „christendom mainstreaming”. Oznacza ona stopniowe, ale systematyczne, wprowadzanie do głównego nurtu polityki europejskiej spraw ważnych dla cywilizacji chrześcijańskiej, cywilizacji życia i praw rodziny. W rezolucji ECPM podkreślił również, że „prawo do życia od poczęcia do naturalnej śmierci oraz prawo rodziców do wychowywania dzieci zgodnie z przekonaniami religijnymi i moralnymi stanowią niezbywalne elementy cywilizacji chrześcijańskiej”.
Druga z rezolucji odnosi się do propozycji utworzenia unijnego mechanizmu kontroli nad polityką państw, który proponują Europejscy Liberałowie pod wodzą Guy Verhofstadta. ECPM określił takie działania jako próbę uzurpacji władzy oraz „radykalne naruszenie Traktatu o Unii Europejskiej, a także zasad podziału władzy i rządów prawa”. Przypomniał, że „stwierdzenie „poważnego ryzyka” naruszenia wartości Unii Europejskiej przez jakieś państwo wymaga zgodnej opinii czterech piątych państw”. Ruch podkreślił w rezolucji, że takie założenie wynika z faktu, iż „głównym celem integracji europejskiej było położenie kresu planom zdobycia przez kogokolwiek dominacji nad Europą, a nie tworzenie nowych, na przykład ideologicznych, mechanizmów dominacji”.
Zgromadzenie Ogólne wybrało również nowego przewodniczącego ECPM na kadencję 2017-21. Został nim słowacki eurodeputowany partii OĽaNO (pol. Zwyczajni Ludzie i Niezależne Osobistości) Branislav Škripek. Nowo-wybrany przewodniczący w latach 2012-14 sprawował mandat posła do słowackiej Rady Narodowej z ramienia tego ugrupowania, a od 2014 roku jest posłem do Parlamentu Europejskiego.
ECPM wybrał również nowy zarząd. W jego skład po raz pierwszy wszedł Polak - reprezentant Prawicy Rzeczypospolitej Filip Łajszczak. Prawica należy do ECPM od 2015 roku.
ECPM to jedyna chrześcijańska partia na poziomie struktur europejskich. ECPM ma swoich reprezentantów w kilkunastu krajach europejskich i kilku posłów w Parlamencie Europejskim (w tym dwóch Polaków: Marek Jurek i Kazimierz Michał Ujazdowski). Celem ECPM jest m.in. wspieranie rodzin, budowanie i wzmacnianie opinii chrześcijańskiej w Europie.
17 czerwca przedstawiciele ECPM będą gościć na Chrześcijańskim Kongresie Społecznym, który odbędzie się w Warszawie.
Rezolucja o Christendom mainstreaming
Zjazd Europejskiego Chrześcijańskiego Ruchu Politycznego, zebrany 23 maja 2017 w Warszawie,
- świadom, że wartości cywilizacji chrześcijańskiej – na które składają się zarówno samo nauczanie Jezusa Chrystusa, wspólne korzenie kulturowe narodów europejskich, jak i rzeczywistość życia chrześcijańskiego w Europie – są uniwersalnym i istotnym składnikiem dobra wspólnego Europy;
- przypominając, że zgodnie z Traktatem o Unii Europejskiej „religijne dziedzictwo Europy” stanowi zarówno żywą inspirację dla naszych narodów, jak i fundament naszych instytucji;
- mając świadomość, że próby usuwania czy pomijania tych wartości podejmowane przez siły polityczne w Europie prowadzić muszą do naruszania dobra wspólnego, sprawiedliwości, a nawet samej demokracji
podkreśla, że prawo do życia od poczęcia do naturalnej śmierci oraz prawo rodziców do wychowywania dzieci zgodnie z przekonaniami religijnymi i moralnymi stanowią niezbywalne elementy cywilizacji chrześcijańskiej
oraz stanowczo oświadcza, że ECPM będzie prowadził na forum lokalnych, regionalnych, narodowych i międzynarodowych instytucji, w których działa, politykę Christendom mainstreaming w odniesieniu do rzeczywistości, wartości i cnót cywilizacji chrześcijańskiej.
Rezolucja o mechanizmie nadzoru demokracji, praworządności i praw podstawowych
Zjazd Europejskiego Chrześcijańskiego Ruchu Politycznego, zebrany 23 maja 2017 w Warszawie,
- odnosząc się do propozycji utworzenia unijnego „mechanizmu nadzoru demokracji, praworządności i praw podstawowych”;
- uznając, że stanowi ona radykalne naruszenie Traktatu o Unii Europejskiej, a także zasad podziału władzy i rządów prawa;
- przypominając, że art. 7 Traktatu o Unii Europejskiej pozostawia rządom państw ocenę ewentualnego naruszenia przez poszczególne państwa wartości uznanych za wspólne przez Unię;
- przypominając, że to rządy państw – działając w ramach Rady Europejskiej – „wysłuchują”, „zalecają” i „wzywają” państwa członkowskie do korekty swych działań, jeśli w ogóle stwierdzą taką potrzebę;
- w przekonaniu, iż fakt, że stwierdzenie „poważnego ryzyka” naruszenia wartości Unii Europejskiej przez jakieś państwo wymaga zgodnej opinii czterech piątych państw – nie świadczy bynajmniej o słabości i nieskuteczności traktatów
podkreśla, że tak wysoki próg wynika z prostego faktu, że począwszy od Traktatów Rzymskich głównym celem integracji europejskiej było położenie kresu planom zdobycia przez kogokolwiek dominacji nad Europą, a nie tworzenie nowych, na przykład ideologicznych, mechanizmów dominacji;
przypomina, że art. 7 Traktatu o Unii Europejskiej daje pole Komisji Europejskiej, Parlamentowi Europejskiemu lub działającym wspólnie grupom państw prawo do wyrażania opinii w sprawach przestrzegania wspólnych wartości;
podkreśla, że jedynie mechanizm międzyrządowy, realizowany w Radzie Europejskiej, jest uprawnionym sędzią tych opinii,
oraz przestrzega, że próba pozatraktatowego tworzenia instytucji w celu podejmowania działań, które należy realizować w ramach Traktatu, stanowi uzurpację władzy.