Koniecznością decydowania o przyszłości naszej waluty narodowej możemy być równie zaskoczeni jak błyskawicznym przeprowadzeniem ustawy ratyfikacyjnej w sprawie traktatu lizbońskiego. Właśnie dlatego politycy muszą o tym myśleć i mówić (publicznie!) już dziś.

Rezygnacja z waluty narodowej – z naszej złotówki – to pozbawienie Polski bardzo ważnego instrumentu ochrony poziomu życia naszych rodzin i konkurencyjności naszych przedsiębiorstw.

We wszystkich krajach strefy euro – również tych zamożnych – przyjęcie waluty europejskiej powodowało wzrost cen i kosztów utrzymania rodzin. To, co jest niedogodnością dla bogatych, dla kraju takiego jak Polska stanie się dramatem.

Złotówka to również instrument wspierania eksportu, konkurencyjności naszych przedsiębiorstw. Dramat Krośnieńskiej Huty Szkła to groźne ostrzeżenie co może dziać się z kolejnymi zakładami, w wypadku pogorszenia ich konkurencyjności.

Odpowiedni kurs złotego to również instrument zachęcania młodych Polaków, zarabiających za granicą, do powrotu do Ojczyzny. Chodzi o to, by jak najbardziej opłacało się im przywozić pieniądze do kraju, kupować w kraju mieszkania, inwestować.

W nadchodzących wyborach – wśród polityków mających szanse wyboru – jestem jedynym kandydatem, który w Parlamencie będzie czynnie występował w obronie waluty narodowej. Czynnie, to znaczy już dziś, publicznie, przekonując partie polityczne, informując opinię publiczną, a nie czekając jedynie na podniesienie ręki za czy przeciw. I będę w tej sprawie współpracował ze środowiskami ekonomistów, przedsiębiorców i pracowników. Bo kosztów pozbycia się naszej złotówki nie będą płacić politycy – to sprawa, która dotyczy całego społeczeństwa: rodzin, przedsiębiorstw, pracowników, naszych bliskich za granicą.

(-) Marek Jurek