Cała klasa medialno-polityczna emocjonuje się jednozdaniową krytyką premiera Tuska ze strony marszałka Schetyny. Jeszcze wczoraj komentatorzy mojej propozycji rządu zaufania społecznego pisali, że to niemożliwe, że nie ma takiej większości itd. Dziś okazuje się, że krytyka premiera jest jednak możliwa również w jego partii. Mogła ujawnić się wcześniej, gdyby prócz Jana Pospieszalskiego znaleźli się i inni dziennikarze nakłaniający polityków do rozważenia potrzeby zmiany rządu, i to przynajmniej od 20 grudnia, gdy pierwsze sygnały o treści raportu MAK zaczęły napływać do Polski. Doświadczenie uczy, że w polskiej polityce możliwe są „deale” i zmowy przeciw „wspólnym wrogom”. Pytanie – czy jest możliwe normalne współdziałanie polityków i środowisk politycznych dla rozwiązywania kwestii, przed którymi staje państwo, takich jak dziś walka o prawdę o katastrofie smoleńskiej (również o reputację Polski na Zachodzie) czy walka z kryzysem finansów publicznych. Bo w gruncie rzeczy chodzi o pytanie jeszcze bardziej podstawowe: czy polityka może rozwiązywać polskie problemy, czy sama pozostanie coraz bardziej nierozwiązalnym problemem Polaków?

Skomentuj - Blog Marka Jurka, styczeń 2011 r.